Ang Hatol ng Kuneho (Panitikang Korea)


Image result for ang hatol ng kuneho
Source: Google Images



Isinalin sa Filipino ni: Vilma C. Ambat
Ang Hatol ng Kuneho(Buod)


Isang araw, noong mga panahong ang mga hayop ay nagsasalita pa, may isang tigreng naghahanap ng makakakain sa gubat. Ngunit sa kasawiang palad ay nahulog ito sa isang malalim na hukay. Walang nagawa ang tigre kaya't nagmamakaawa itong sumigaw upang humingi ng tulong.

Hanggang kinabukasan ay may isang taong napadaan at nakita ang kanyang kalagayan. Nakiusap ang tigre sa tao ngunit ito ay nagdadalawang isip kung tutulungan ang tigre sapagkat baka sya ay kainin nito.

Nangako naman ang tigre na hindi nito kakainin ang tao, dahil na din sa awa ay tinulungan ng tao makaahon ang tigre. Ngunit ang gutom na tigre ay hindi tumupad sa pangako at akmang kakainin nya ang tao.

Nakiusap muna ang tao sa tigre na baka kung sakali ay humingi ng hatol sa puno kung sya ba ay dapat kainin ng tigre. Ipinaliwanag ng tao ang nangyari ngunit tila sang ayon ang puno na sya ay kainin ng tigre sa kadahilanang ang mga tao ang may kasalanan sa pag kaubos ng mga puno.Muling humingi ng hatol ang tao sa napadaang Baka, ngunit katulad ng hatol ng puno ay ganoon din ang hatol nito.

Hanggang sa may isang mapadaang kuneho na lumulukso at ito naman ang hiningian ng hatol ng tao at tigre.Ang suhestiyon ng kuneho ay muling nilang isalaysay ang nangyari sa pamamagitan ng pagpunta ng tigre sa hukay upang maibigay ang kanyang hatol.

Muli ngang nagpunta ang tigre sa hukay upang maibigay na ng kuneho ang hatol.Ang hatol ng kuneho ay, "Magpatuloy na lamang ang tao sa paglalakbay at ang tigre ay dapat manatili na lamang sa hukay ng hindi na sila namomoroblema".

Muli ay nagpatuloy na sa paglukso ang matalinong kuneho.

Mga Komento

Mag-post ng isang Komento

Mga sikat na post sa blog na ito

Alamat ni Prinsesa Manorah (Panitikang Thailand)

Imahe
Source: Google Images Isinalin sa Filipino ni: Dr. Romulo N. Peralta Ito ay isang alamat na nagpasalin salin na sa iba't ibang henerasyon mula noong panahon ng Ayutthaya na itinatag noong taong 1350. Si Kinnaree Manorah ay ang bunso sa pitong anak nina Haring Prathum at Reynang Jantakinnaree. Sila ay nakatira sa maalamat na kaharian ng Bundok Grairat. Ang pitong magkakapatid ay kapwa mga kinnaree o kalahating tao at kalahating swan. Sila'y nakakalipad at nagagawang itago ang mga pakpak kung kanilang naisin. Sa loob ng kanilang kaharian ay nakatago ang Himmapan, isang kagubatan na kung saan ay naninirahan ang iba't ibang mga nilalang na di makikita sa daigdig ng mga tao. Sa Himmapan din nakakubli ang magandang lawa na kung saan ay madalas dalawin ng pitong prinsesa lalo na sa araw ng Panarasi o kabilugan ng bwan. Sa di kalayuan ng lawa ay nakatira ang isang ermitanyong nagsasagawa ng meditasyon. Isang araw, naligaw ang isang binata na si Pr
Magbasa nang higit pa

Alamat ng Pinya (Panitikang Pilipino)

Imahe
Source: Google Images  Si Aling Rosa ay isang balo. Siya ay ma y sampung taong gulang na anak na babae, si Pinang. Mahal na mahal ni Aling Rosa ang kanyang anak. Nais niyang lumaking bihasa sa gawaing bahay ang anak. Tinuturuan niya si Pinang sa mga gawaing-bahay. Dahil sa nag-iisan g anak, ayaw gumawa si Pinang lagi niyang ikinakatwiran na alam na niyang gawin ang anumang itinuturo ng kanyang ina. Pinabayaan lang siya ng kanyang ina. Isang araw ay nagkasakit si Aling Rosa. Hindi siya makabangon at makagawa sa bahay. Napilitan si Pinang na gumaw a ng gawaing-bahay. Inutusan siya ng ina niya na magluto siya ng lugaw. Kumuha si Pinang ng ilang dakot na bigas, inilagay sa palayok at hinaluan ng tubig. Isinalang niya ito sa ibabaw ng apoy. Iniwan niya ang niluluto at naglaro na. Dahil sa kapabayaan, ang ilalim ng bahagi ng lugaw ay namuo at dumikit sa palayok. Nagpasensiya na lang si Aling Rosa. Kahit papaano nga naman ay napagsilbihan siya ni Pinang. Nanatili sa higa
Magbasa nang higit pa